Hoe gaat het in z'n werk....

Er werd mij, door een trouwe bloglezeres, gevraagd wat ik nu allemaal aan de haaknaald heb hangen nu de Double Trouble Crochet ALong 20147 door Naomi en mij al lang gehaakt is.

Veel tijd om iets voor mezelf te haken heb ik eigenlijk niet zo!

We zijn namelijk nog niet helemaal klaar met de Double Trouble, al lijkt dat misschien wel zo omdat onze dekens al helemaal klaar zijn.

Ik zal eens een tip van de sluier oplichten hoe het allemaal in z'n werk gaat, bij ons dan hè. Iemand anders doet het misschien op een andere manier.

(Dit wordt een heel verhaal 😏 )

In april 2016 (dacht ik) besloten we de Double Trouble te gaan maken, iedereen zat toen nog middenin de Mix 'n Match 2016.

Dan begint het hele spulletje. 

Wat gaan we doen (de naam double trouble bestond toen nog niet)?

Het idee borrelde al een poosje om een deken te gaan maken met daarin 2 technieken gecombineerd. Het tunisch haken stond toen overal nog op een laag pitje.

Nadat eenmaal was besloten het traditionele en het tunisch haken te combineren kan het zoeken naar steken beginnen.

Wat het tunisch stuk betreft is het niet zo moeilijk....

natuurlijk de basissteek om mee te beginnen en daarop een aantal variaties.

Afzonderlijk van elkaar pinnen we (via Pinterest) op een gezamenlijk bord, wat niemand anders kan zien, steken die we mooi vinden. Dat kunnen tunische steken, gewone haakpatroontjes maar ook breipatroontjes zijn (die zetten we dan om in een haakpatroon, wat soms wel eens puzzelen is).

Twee ochtenden per week zitten we samen en bekijken we wat er is gepind. 

Een heleboel wordt leuk gevonden, sommige dingen verdwijnen weer.....

We maken een opzet voor de deken. Hoeveel patronen hebben we nodig en hoe gaan we ze verdelen.

Omdat ik altijd nogal van de regelmaat ben en wel graag een soort-van-herhaling wil zien is dat ook weer een vraagstuk. We willen niet hetzelfde doen zoals met de subpatronen van de mix n match en eigenlijk willen we ook dat beide dekens hetzelfde worden, met alleen een andere rand en evt andere kleurwisselingen.

Uiteindelijk komen we tot een verdeling waarin we grote, kleine, middelgrote en tunische patronen verdelen, afgezonderd door een paar toeren die telkens gaan terugkomen.

Naomi gaat de patroontjes, die we leuk vinden, tekenen op de stekenverhouding deelbaar door 24. Dat is de herhaling. De +7 hebben we nodig voor een duidelijk rand aan weerszijden en een beginsteek.

Ik ben verantwoordelijk voor de teksten.

 (Vaak moeten we patronen aanpassen want die gaan dan natuurlijk net over een ander aantal steken),

Als een aantal patronen zijn getekend en beschreven gaan we ze zelf haken, op een proeflap van 48+7 steken. En dan kan het zomaar gebeuren dat sommige steken weer in de prullenbak verdwijnen want het kan in je hoofd en op papier er nog zo leuk uitzien, soms is het als het gehaakt is een rommeltje....

Dan moeten we dus weer iets anders zoeken.

Enfin... uiteindelijk hebben we de patroontjes getekend, waar nodig aangepast, beschreven, waar nodig aangepast, stap-voor-stap gefotografeerd, ook nog een dingetje trouwens. Daar steek je veel tijd in en het gaat ook niet altijd even makkelijk, zeker niet als je moet laten zien waar je moet insteken bijv. Dan is het hopen dat je werk zó blijft liggen als je wilt voor de foto...volgende steek haken, foto maken, aantal steken haken, foto maken, eind van de toer, foto maken. En dat dan x keer voor een weekpatroon.

Ergens in mei hebben we dan een afspraak met de mensen van de fa. Brouwer, die ons sponsoren met garen. We nemen onze proeflap mee, rijden een paar uur, bespreken het één en ander en rijden met een kofferbak vol bollen weer huiswaarts, waar we "in het echt"' gaan haken.

Ondertussen plaatsen we al eens een "teaser", waarbij maar weinigen de tunische haaknaald opmerken.

Uiteindelijk komen we nog in tijdnood want in augustus besluiten we, in overleg met fa. Brouwer, ook nog een andere, goedkopere, versie te haken die klaar moet zijn begin november voor de KreaDoe.

Daar worden uiteindelijk de deken, die dan kant en klaar zijn, getoond aan het publiek.

In Wilnis, bij de fa.Brouwer in de achtertuin, worden de foto's gemaakt, die gebruikt worden voor de flyers.

Op de KreaDoe worden de dekens voor het eerst in het echt getoond.

Terugkomend van de KreaDoe gaan we weer vrolijk verder....alle stap-voor-stap foto's zijn nog niet gemaakt.... de filmpjes moeten nog worden gemaakt, wat overigens ook niet vanzelf gaat.

We zetten onze testhaaksters aan het werk, zij lopen 14 weken voor op jullie. 

Zij haken deze week week 24 terwijl jullie week 10 hebben gekregen.

Alle fouten die de testhaaksters vinden moeten we bekijken en evt. de bestanden aanpassen, 

als het een beetje tegenzit moeten er nieuwe stap-voor-stap foto's gemaakt worden 

of een filmpje moet duidelijker....

Op dit moment moeten wij nog de filmpjes maken van de laatste paar weken en het bestand van de randen maken.

Zo zie je maar, ook al lijkt het alsof de Double Trouble voor ons al lang klaar is... dat is dus niet het geval.

Nog heel eventjes.....

Dus..... daarom haak ik zelden iets voor mezelf. Ik heb net een paar sjaaltjes gehaakt en ik haak momenteel voor mezelf de droomdeken van Wolplein.....vooral week 6 was geen droom, eerder een nachtmerrie.

Maar momenteel ligt die weer "in de wacht''  want ik moet tussendoor even 2 andere projecten haken....één testhaakproject en één voor een ander project, waarover ik nog niks kan zeggen.

En dan zijn we in ons hoofd ook al weer voorzichtig bezig met een evt. cal voor 2018.

En niet te vergeten, we zitten ook nog in een internationale groep van vertalers/tekenaars/hakers waaraan we ook soms onze handen vol hebben.

Af en toe komt er op mijn Instagram-account wel eens iets voorbij waaraan ik op dat moment haak.

Zo gaat het er dus aan toe in mijn "haakwereld".

Ik hoop dat dit een leuk inkijkje gaf en 

dat het mysterie "hoe maak je een cal" een beetje duidelijker is 😁

Het is dus, in ons geval, niet "dat-doen-we-wel-even".
Daar kruipt stiekem toch nog veel tijd in, want naast die 2 ochtenden per week samen, doen we het overgrote deel van het werk gewoon thuis, ieder voor zich.

Het enige haakwerk dat samen wordt gedaan is het haakwerk voor de filmpjes (en dat wordt nog sneller weer uitgetrokken dan dat het gehaakt wordt).